Penceremden Dışarısı 10 Ocak
Published Ocak 10, 2010 Kilyos Leave a CommentEtiketler:kilyos, pencere
Son dönemlerde sürekli dinlediklerimi koymaya çalışıyorum.
Aşık olunası kadın, bağlanılası şarkı, kıskanılası performans!!
Published Ocak 9, 2010 müzik Leave a CommentEtiketler:müzik, nouvelle vague
Interpol – Discography
Published Ocak 9, 2010 interpol , müzik Leave a CommentEtiketler:interpol, müzik
Madem bugünü Interpol günü ilan ettik, o zaman albümleri de yayınlayalım.
Turn On The Bright Lights
http://rapidshare.com/files/107345990/Interpol_-_Turn_On_The_Bright_Lights.rar
Antics
http://rs376.rapidshare.com/files/147531921/In_pol_-_An_ics.rar
Our Love to Admire
http://rapidshare.com/files/231410328/Interpol_-_Our_Love_To_Admire_2007_.rar
Mind Over Time (Rarities) (Remixes and Instrumentals)
The Bamboos & Fallon Williams – My Baby’s Cheating (I sure got the feeling)
Published Ocak 9, 2010 müzik Leave a CommentEtiketler:müzik
Hehe. Avustralya’da kurulan bir “Funk band”. Ne tür mü müzik yapıyorlar? Eee Deep Funk diyelim. Kesinlikle zevk alınacak bir grup. Ama bu şarkılarına bayıldım işte.
Ampop -malesef talihsiz bir ismi var- İzlandalı ambient pop grubu. İsimleri de buradan geliyor zaten: am(bient)+pop. Türkiye’de hak ettiği kadar tanınmayan bir grup ama kesinlikle kaliteli. Zaten bir kere İzlandalı adamlar. Dinlediğim İzlandalı grup sayısı zaten Türk gruplarını aşmış durumda.
Ampop’un Sail to the Moon albümünü yayınlıyorum ama önce bu albümden hoşuma giden şu dört şarkıyı siz bi dinleyin bence.
Two Directions
Your Dream
Carry on. Müthiş bir şarkı.
I don’t want to stay
Bu da albüm. Keyifle dinleyin.
http://rapidshare.com/files/285172370/Ampop__2006__-_Sail_to_the_Moon__V0_.rar
Penceremden Dışarısı 8&9 Ocak
Published Ocak 9, 2010 Kilyos Leave a CommentEtiketler:kilyos, pencere
Bugünü kendime Interpol günü olarak adıyorum. Öncelikle kısacık tanıtayım grubu.
Interpol 1997 kurulan bir Amerikan grubu. Grubun solisti Paul Banks. Banks’ı uzun süre uzun sarı saçlarıyla tanıdık. Oldukça karizmatik bir insandı fakat saçlarını kestirmesi beni hayalkırıklığına uğrattı.
İkinci abimiz Daniel Kessler. Gitarist ve vokalde görüyoruz onu da. Konserlerde kendini hafiften şarkılara kaptırması ve sürekli sigara içmesiyle aklımda kalmıştır hep. Sigara demişken hafiften bir sigara takıntısı var Interpol’un. Hepsi konserlerde sürekli sigara içiyor özellikle baterist abimiz. Neyse, aşağıdaki Kessler.
Üçüncü abimiz Carlos Dengler. Kolombiya Almanya karışımı Dengler’i klavye ve bas gitarda görüyoruz.
4. abimizse benim favorim. Baterist Sam Fogarino. Her zaman giydiği şapkası ve hep ağzından düşecekmiş gibi görünen sigarasıyla hep sempatik gelmiştir bana.
Müzik türleri için indie-rock diyebileceğimiz Interpol’un 3 albümü var. “Turn on the Bright Light””Antics” ve “Our Love to Admire”. Kendi çapımda bir değerlendirme yapacak olursam, Our Love to Admire daha melankolik, Antics daha hareketli ve Turn on the Bright Lights daha içe kapanık bir insan gibi bana göre.
Şarkılara geçelim.
Benim Interpol ile tanışma şarkım. “Obstacle 1”
I wish I could eat the salt off of your lost faded lips
We can cap the old times,
make playing only logical harm
We can cap the old lines, make playing
that nothing else will change
But she can read, she can read,
she can read, she can read, she’s bad
She can read, she can read,
she can read, she’s bad
Oh, she’s bad
It’s different now that I’m poor and aging
I’ll never see this face again
You go stabbing yourself in the neck
We can find new ways of living
make playing only logical harm
And we can top the old times,
clay-making that nothing else will change
But she can read, she can read,
she can read, she can read, she’s bad
She can read, she can read,
she can read, she’s bad
Oh, she’s bad
It’s different now that I’m poor and aging,
I’ll never see this place again
You go stabbing yourself in the neck
But it’s different now that I’m poor and aging,
I’ll never see this place again
And you go stabbing yourself in the neck
It’s in the way that she poses,
it’s in the things that she puts in my head
Her stories are boring and stuff,
she’s always calling my bluff
She puts, she puts the weights into my little heart
And she gets in my room and she takes it apart
She puts the weights into my little heart
I said she puts the weights into my little heart
She packs it away
She packs it away
She packs it away
She packs it away
She packs it away
She packs it away
She packs it away
It’s in the way that she walks
Her heaven is never enough
She puts the weights in my heart
She puts, oh she puts the weights
into my little heart
Antics’ten Evil. Bu şarkının özellikle 2007 Milano konserindeki performansına bayılırım.
Rosemary
Heaven restores you in life
Coming with me
Through the aging, the fearing, the strife
It’s the smiling on the package
It’s the faces in the sand
It’s the thought that holds you upwards
Embracing me with two hands
Right will take you places
Yeah maybe to the beach
When your friends they do come crying
Tell them now your pleasure’s set up on slow-release
Hey wait
Great smile
sensitive to faith not
Denial
But hey who’s on trial?
It took a life span with no cell mate
with The long way back
Saying, me, why can’t we look the other way?
We speaks about travel
Yeah, we think about the land
We smile like all peoples
Feeling real tan
I could take you places
Do you need a new man?
Wipe the pollen from the faces
Make revision to a dream while you wait in the van
Hey wait
Great smile
sensitive to faith not
Denial
But hey who’s on trial?
It took a life spent with no cell mate
To find the long way back
Saying, me,why can’t we look the other way?
You’re weightless, you are exotic
You need something for which to care
Saying, me, why can’t we look the other way?
Leave some shards under the belly
Lay some grease inside my hand
It’s a sentimental jury
And the makings of a good plan
You’ve come to love me nightly
Yeah you’ve come to hold me tight
Is this motion everlasting
Or do shutters pass in the night?
Rosemary
Oh heaven restores you in life
I spent a lifespan with no cell mate
The long way back
Saying “me why can’t we look the other way?”
You’re weightless, semi-erotic
You need someone to take you there
Saying, me,why can’t we look the other way?
Why can’t we just play the other game?
Why can’t we just look the other way?
Sırada Slow Hands var. Hatırlarım bir keresinde Ankara’dan İstanbul’a giderken bütün bir yolculuk süresince dinlemiştim.
Yeah but nobody searches
Nobody cares somehow
When the loving that you’ve wasted
Comes raining from a hapless cloud
And I might stop and look upon your face
Disappears in the sweet, sweet gaze
See the living thats surrounds me
Dissipate in a violet blaze
Can’t you see what you’ve done to my heart, and soul?
This is a wasteland now
We spies, we slow hands
Put the weights all around yourself
We spies, oh yeah we slow hands
You put the weights all around yourself now
I submit my incentive is romance
I watched the pole dance of the stars
We rejoice cause the hurting is so painless
From the distance of passing cars
But I am married to your charms and grace
I just go crazy like the good old days
You makes me want to pick up a guitar
And celebrate the myriad of ways that I love you
Can you see what you’ve done to my heart, and soul?
This is a wasteland now
We spies, yeah we slow hands
You put the weights all around yourself
We spies, oh yeah we slow hands
Killer for hire, you know not yourself
We spies, we slow hands
You out the weights all around yourself
We spies, oh yeah we slow hands
We retire like nobody else
We spies, intimate slow hands
Killer for hire you know not yourself
We spies, intimate slow hands
You let the face slap around the self
Pioneer to the Falls. Interpol’un en sevdiğim şarkılarından biridir. Bu şarkının benim için kötü hatıraları vardır. Hatırlamak istemediğim. Çok sevdiğim bir insanı bu şarkıyı dinlerken kaybetmiştim. Hala da sürekli dinlerim bu şarkıyı.
Show me the dirt pile
And I will pray that the soul can take
Three stowaways
You vanish with no guile
And I will not pay
But the soul can wait
The soul can wait
Well if it is still pretty wet
With all these leaks
We’ll be fine
We’ll be fine
But if it’s still pretty wet
With all these leaks
We’ll be fine, oh
And supervised
Show me the dirt pile
And I will pray that the soul can take
Three stowaways
And you vanish with no guile
And I will not pay
But the soul can wait
I felt you so much today
I know you try
You tried straight into my heart
You fly straight into my heart
Girl, I know you try
You fly straight into my heart
You fly straight into my heart
But here comes the falls…
So much for make believe, I’m not sold
So much of dream’s deceit, I’m not prepared to know
Your heart makes me feel
Your heart makes me bold
For always and ever, I’ll never let go
Always concealed
Safe and inside, alive!
Show me the dirt pile
And I will pray that the soul can take
Three stowaways
In a passion it broke
I pull the black from the grey
But the soul can wait
I felt you so much today…
No I in Threesome güzelliğini geç keşfettiğim bir şarkı.
Through the storms and the light
baby, you stood by my side
and life is wine
but there are days in this life
when you see the teeth marks of time
two lovers divide
sound meets sound, babe
the echoes they surround
and all that we need is one thing
now what is there to allow?
babe, it’s time we give something new a try
oh, alone we may fight
so, just let us be free
and baby tonight
i see your lips are on fire
and life is wine
now the windows are open the moon is so bright
there’s no one can tell us what love brings for you and i
sound meets sound, babe
the echoes they surround
and all that we need is one thing
now what is there to allow
babe, it’s time we give something new a try
oh, alone we may fight
so just let us be free, tonight
Through the storms and the light
baby you stood by my side
and life is wine
you feel the sweet breath of time
it’s whispering its truth not mine
there’s no I in threesome
and i am all for it
babe, it’s time we give something new a try
oh, alone we may fight
and feathers bend like trees in the moonlight
babe, it’s time we give something new a try
oh, alone we may fight
so just let us be free tonight
Scale.
I have a sequin for an eye
Pick a rose and hide my face
This is the bandit’s life
It comes and goes and them’s the breaks
Under a molten sky, beyond the road, we lie in wait
You think they know us now?
Wait ’til the stars come out
You’ll see that
Well, I made you and now I take you back
It’s too late but today I can define the lack
I made you and now I take you back
Sun, you sleep in clouds of fire
That’s all and that’s right
My sun, you sleep in clouds of fire
That’s all and that’s right
I can still feel it when you lie
Pick a rose just to hide my face
Well, if there’s something I should know
I seek no science when there is no shape
Under a molten sky, let the days collide
Well, I made you and now I take you back
Sun, you sleep in clouds of fire
That’s all and that’s right
My sun, you sleep in clouds of fire
That’s all and that’s right
Rest My Chemistry. Yine benim için çok anlam ifade eden bir şarkı. Neredeyse Interpol’un her gün hayatımda olduğunun bir kanıtı.
I haven’t slept for two days
I’ve bathed in nothing but sweat
And I’ve made hallways scenes for things to regret
My friends they come
And the lines they go by
Tonight I’m gonna rest my chemistry
Tonight I’m gonna rest my chemistry
I live my life in cocaine
Just a rage and three kinds of yes
And I’ve made stairways
Such scenes for things that I regret
Oh, those days in the sun
They bring a tear to my eye
Tonight I’m gonna rest my chemistry
Tonight I’m gonna rest my chemistry
But you’re so young
You’re so young
You look in my eyes
You’re so young, so sweet, so surprised
I see a sign, it says “okay”
Gotta take a ride, just recline in the faraway
Got to take some time to realize
That my friends they come
And the lines they go by
Tonight I’m gonna rest my chemistry
Tonight I’m gonna rest my chemistry
But you’re so young
You’re so young
You look in my eyes
You’re so young, so sweet, so surprised
You look so young
Like a daisy in my lazy eye
So tonight I’m gonna rest my chemistry
Tonight I’m gonna rest my chemistry
Tonight I’m gonna rest my chemistry
Tonight I’m gonna rest my chemistry
Hands Away. Bana hep melankolik gelmiştir. Ama çok da hoşuma gider.
Will you put my hands away?
Will you be my man?
Serve it up, don’t wait
Let’s see about this ham
oh, what happened?
oh, what happened?
Home spun desperation’s knowing
Inside your cover’s always blown
Ve en çok sevdiğim Interpol şarkısı. Stella was a diver and she was always down.
When she walks down the street
She knows there’s people watching
The building fronts are just fronts
To hide the people watching her
She once fell through the street
Down the manhole in a that bad way
The underground drip
It’s just like her scuba days
Days
Daze
Days
Daze
She was all right cause the sea was so airtight she broke away
She was all right cause the sea was so airtight she broke away
She was all right but she can’t come out tonight she broke away
She was all right yeah the sea was so tight, air-tight
She broke away broke away
She broke away broke away
She broke away broke away
She broke away
Bottom of the ocean she dwells
Bottom of the ocean she dwells
From crevices caressed by fingers
And fat blue serpent swells
Stella
Stella
Oh Stella!
Stella I love you
Stella I love you
Stella I love you!
She was all right cause the sea was so airtight she broke away
She was all right cause the sea was so airtight she broke away
She was all right but she can’t come out tonight she broke away
She was all right yeah the sea was so tight, air-tight
She broke away broke away
She broke away broke away
She broke away broke away
She broke away
Well she was my catatonic sex toy, love-joy diver
Well she was my catatonic sex toy, love-joy diver
She went down, down, down there into the sea
She went down, down, down there, down there for me
Right on,oh yeah
Right on, it’s so good
Oh yeah
Right on, it’s so good
Oh yeah
There’s something that’s invisible
There’s some things you can’t hide
Try to detect you when I’m sleeping
In a wave you say goodbye.
Interpol – Live in Milan 2007
Published Ocak 9, 2010 müzik Leave a CommentEtiketler:interpol, müzik
Ses ve görüntü kalitesi oldukça tatmin edici bir konser kaydı olmuş ve Interpol’un performansı da gerçekten görmeye değer.
Bunu izledikten sonra, insanda bir kıskanma başlıyor. Ama büyük ihtimalle bir Interpol konserini canlı izleyemeyecek olmam “bana içten içe büyük bir acı veriyor.”
Video Paul Banks ve Daniel Kessler’in güzel ablamızla yaptığı röportajla başlıyor. Beni memnun eden şarkılar da var tabi mesela Stella was a driver and she was always down, pioneer to the falls gibi ama mesela bir hands away ya da the new hatta scale’yi de dinlemek isterdim. Parça listesi ise şöyle:
15.40
07.44
Gayda İstanbul
Published Ocak 5, 2010 müzik Leave a CommentEtiketler:gayda istanbul, istanbul, müzik
“Balkanlardan gelen hep soğuk hava olmaz a!” sözüyle insanı direkt kendine çeken bir albüm. Adından da anlaşılabileceği gibi Balkan ezgileri dolu. Daha ayrıntılı bakacak olursak daha çok “kabare” müziği diyebiliriz. Eğlenceli ve biraz da “gırgıriye” dolu bir albüm.
Albüm -Gayda İstanbul’un ilk albümü aynı zamanda- 2009 yılında çıkmasına rağmen Gayda İstanbul’un temelleri 2007 yılında atılıyor. Kardes türkülerin Balkanlardan bildiren sorumlusu Fehmiye’nin solist olduğu bir proje bu. 2007 yılından bu yana konserler düzenleyerek müziğini daha çok kişiye tanıtma imkanı buldu. Konserlerinde elektro gitar, bas gitar ve davulun dışında geleneksel balkan ve çingene enstrümanları da kullanıyorlar.
Albüme bakarsak, benim daha çok hoşuma giden 3 parça var. “Yaşı Küçük”,”Kavakta Turna Sesi Var” ve “Bum Bum”. Ama mesela direkt kabareye kaçan şarkılar da var. “Kağıthane”,”İbrahim” ve “Buçuk” bunlardan üçü.
Aslında bir de incelenmesi gereken şöyle bir olay var. Balkan müziğini ülkelere ayırarak baktığımız zaman genelde diğer ülkelerin Balkan ezgileri (mesela Bosna, Karadağ) düğün müzikleri için uygunken Türkiye’de daha çok -bu bir tenkit olarak algılanmasın- meyhane ve kabare şeklinde oluyor. Mesela bir Bosna şarkısında çok rahat bir aşktan bahsedilebilirken, Türkçe yapılan bir Balkan şarkısında bu direkt argoya dönebiliyor. İkincisi ise klasik İstanbul şarkıları. Türkiye’de yapılan Balkan şarkılarının yarısı zaten sırf İstanbul üzerine yazılmış. Bazıları sadece “yapılmış” ama bazıları da inanılmaz güzel. Bu albümdeki şarkılar bence ikincisi için daha uygun.
Kısacası, Gayda İstanbul’u dinleyin anacığım…
Kendisini Beck’in grubunda saksafon çalarken tanıdığımız David Brown’ın hikâyesi biriktirdiği parayla aldığı saksafon ile müzik yaşamına girişiyle başlamış. Dünyayı saksafonu ile dolaşan David Brown’ın seyahatleri de Brazzaville’in müziğini şekillendirmiş. Saksafonunu bir kenara bırakarak eline gitarını almasıyla başlayan Brazzaville yolculuğuna ise 1998 yılında başlamış. Aynı yıl içerisinde de grubun “2002” isimli ilk albümleri yayınlanmış.
David Brown, bir yandan dünyayı gezip, bir yandan da Brazzaville projesini sürdürürken Beck ile çalışmaya 2001 yılına kadar devam etmiş. Bu hareketli dönemde çıkan ikinci Brazzaville albümü “Somnambulista” olmuş. Bu albümden sonra yayınladıkları “Rouge On Pockmarked Cheeks” albümü ise bir bakıma David Brown’ın Amerika’ya veda albümü olmuş. San Francisco’dan ve şehir hayatından sıkılan David Brown aradığı huzuru Barselona’da bulmuş ve o zamandan beri de hayatını Barselona’da sürdürüyor.
Grubun kadrosunda zaman içinde değişiklikler yaşansa da genel olarak İspanyol ve Amerikalı müzisyenlerin uyumlu bir birlikteliği söz konusu. David Brown’ın Barselona’da yaşamaya başlamasından sonra daha sakin şarkılar üreten Brazzaville’in en önemli çıkışı 2004 yılında yayınladıkları “Welcome to… Brazzaville” albümü ile oldu. Bu albüm, önceki 3 albümde yer alan parçaları ve yepyeni Brazzaville şarkılarını içeriyordu.
David Brown’ın yazdığı naif sözlerin adeta sihirli notalarla bezendiği 15 şarkının yer aldığı “Welcome to… Brazzaville” albümünün ardından David Brown’ın yolu İstanbul’a da düşmüştü. Bizler Caz Festivali’nde konuk ettiğimiz Brazzaville’in damağımızda kalan tadını düşünürken, David Brown da İstanbul’un ve boğazın büyüleyici güzelliğini düşünüyormuş. 2006 yılında çıkan yeni Brazzaville albümü “East L.A. Breeze”de yer alan “Bosphorus” ve “Taksim” şarkıları ile İstanbul’a özel hislerini kendi sözleri ve müziği ile şarkılarına döken David Brown’ın İstanbul ile bağı o tarihten sonra hiç kopmadı.
Müziğe ilk olarak Beck’te saksafon çalarak başladınız. Alternatif rock yapan bir gruptan bossa nova yapan Brazzavile’e geçiş nasıl oldu?
1997’den 2000’e kadar Beck’le çaldım. 90’ların başı ve ortasında sadece saksafon çalmaya ve caz dinlemeye odaklanmıştım. Açıkçası müzik dünyasında olup bitenle pek de ilgilenmedim. Gençliğimde de The Clash, The Cure, The Smiths gibi gruplar dinler ve şiir yazardım. Beck’le çaldığım dönemde bu iki uç taraf birden uyandı ve Brazzaville’i kurmaya karar verdim.
Klasik anlamda şöhretten hoşlanmadığınızı biliyoruz. Beck’in gitgide daha da popüler olmasının bu ayrılıkta payı oldu mu?
Beck’le çalmaktan çok büyük keyif aldım. Beraber bütün dünyayı gezdik ve bir aile olduk. Yaptığımız müzik çok güzeldi ve dinleyicilerimizi çok mutlu ettiğimizi düşünüyorum. Brazzaville’in ilk iki albümü de Beck’le çaldığım dönemlere denk geldi zaten. Bence başarı çok güzel bir şey, ama tehlikeli de olabiliyor. Popülariteniz arttıkça daha çok insana ulaşabiliyorsunuz ama şöhret sizi başka bir insan yapmaya başladığında birileri de sizden hoşlanmamaya başlıyor. Brazzaville bu açıdan çok başarılı oldu. Çünkü şu an ben 40 yaşındayım ve kim olduğumu daha iyi biliyorum. Gençken ünlü olduğunuzda ise bilincinizi yitirebiliyorsunuz.
Brazzaville’in size kattığı en önemli şey ne oldu?
Bence Brazzaville en garip ve en güzel kariyere sahip gruplardan biri. Bugüne dek en ilginç yerlere gitme imkanı bulduk. Rusya, Ukrayna, Türkiye, Kazakistan’a kadar her yeri gezdik. Romanya ve Moldova’ya davet edildik. Bu bir rüyanın gerçekleşmesi gibi çünkü merak ettiğim yerlere gidebildim. Tabi New York, Los Angeles, Amsterdam gibi daha ‘normal’ yerlerde de çaldık. Kariyerim nasıl hayal ettiysem o yönde gitti. Sanırım Tanrı ya da evrenin ya da adı her neyse, onun hepimiz için bir planı var ve mutlu olmamızın en kolay yolu bu gibi görünüyor…
Brazzaville hem albümleri hem de canlı performanslarıyla oldukça ünlü. Konserler sonrasında sizin aklınızda ne kalıyor?
Doğruyu söylemek gerekirse konserlerden aklımda pek bir şey kalmıyor. Sanırım sahneye çıktığımda garip bir bilinç alanına giriyorum. Normalde sürekli soda içtiğim için çok sık tuvalete giderim ama tuvalete gitme ihtiyacı bile duymuyorum. Eskiden bunun çok içki içmemden kaynaklandığını düşünürdüm ama beş yıl önce içki içmeyi de bıraktım ama hala konserleri çok da hatırlamıyorum.
Amerikalısınız ancak şu an Barselona’da yaşıyorsunuz. Bundan önce de sık sık ülke değiştirdiniz. Daha çok Avrupalı gibi görünüyorsunuz. Siz kendinizi nereli hissediyorsunuz?
İlginç bir soru. Sanırım ben en çok Los Angeles’taki komşuluğun ürünüyüm. Şehrin tam merkezinde Meksikalı, Filipinli, Koreli göçmenlerin yaşadığı bölgede büyüdüm. Benim gibi yarı Musevi ve beyaz çocuklar çok yoktu bulunduğum yerde. Ama çok güzel bir yerdi. Küçük mafyalar, uyuşturucu ve büyük şehirlerin bütün problemleri vardı ama biz otobüsle sahile gider, amaçsızca gezer ve geç saatte eve dönebilirdik. Hayatımın o dönemiyle ilgili çok şey yazdım. Ama Los Angeles’ın bugünkü haliyle eskisi arasında çok fark var. Şu an Avrupa’da kendimi çok huzurlu hissediyorum. Kesinlikle Amerika’ya tercih ederim.
EZAN SESİNİ SEVİYORUM
İstanbul’a da sık sık geliyorsunuz. Sizi buraya bağlayan en önemli şey nedir?
İstanbul’da çok iyi arkadaşlarım var. Yemeği, Boğaz’ı ve sabahın erken saatlerinde ezan sesini duymayı çok seviyorum. Bunlar İstanbul’da büyüyenler için son derece sıradan şeyler olabilir ama bir yabancıya göre çok büyülü şeyler.
Sizce İstanbul’un en özel üç şeyi nedir?
Bence Türkçe konuşan kadınların ses tonu inanılmaz. İkincisi; midye dolma. Üçüncüsü ise kesinlikle vapurla Boğaz gezintisi.
röportaj:ntv
Deniz Yesil 